Toskania - Podróż po dziedzictwie kulturowym etruskiej Toskanii Grosseto i Livorno

Za FREEDOMtravel

Reklama

Autorka gościnna: Cornelia Tonéri

Zamknij oczy. A potem pomyśl o Toskanii. Co widzisz przed sobą? Góry, żółte kamienne domy, winorośl na zboczach wzgórz jak okiem sięgnąć? Oczywiście, to obraz Toskanii, jaki znamy. Ale czy wiesz, że istnieje inna część Toskanii, która jest nieco mniej znana i dlatego nie jest tak często odwiedzana przez turystów, ale jest równie piękna. Pozwól, że opowiem Ci o nadmorskich prowincjach Grosseto i Livorno - innej części Toskanii.

Tweet

Udostępnij

Udostępnij

Pinezka

Udostępnij

Udostępnij

O Toskanii i Etruskach

Ale najpierw wyjaśnijmy pokrótce związek między Toskanią a enigmatycznym ludem Etrusków. Nazwa Toskania wywodzi się od jednego z najbardziej mitycznych ludów, Etrusków. Ludu, którego rozkwit miał miejsce około 3000 lat temu i którego pochodzenie wciąż nie jest do końca jasne, pomimo obfitości pozostałości w pismach, grobach i artefaktach. Jednak większość ludzi zgadza się obecnie z tezą, że byli to rdzenni mieszkańcy Imperium Rzymskiego. Pozostawiamy to jednak bez komentarza.

Imperium Etrusków było również nazywane Etrurią, która później stała się Toskanią. Jednak Etruskowie po łacinie nazywali się etrusci lub tusci. Et voila - mamy Toskanię. Oprócz najbardziej naturalnych rzeczy - jedzenia i wina - historyczne dziedzictwo Etrusków jest czymś, z czego są bardzo dumni i co przenika codzienne życie zarówno w Grosseto, jak i Livorno. Nie tylko w sposobie, w jaki nadal uprawiają i produkują słynne wino.

Skupimy się jednak na tym, czego jeszcze nie znamy i nie kojarzymy z tym obszarem. Toskania jest zdecydowanie jednym z najważniejszych elementów dziedzictwa kulturowego Włoch i posiada 7 miejsc wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Prowincja Grosseto w Toskanii - Castiglione della Pescaia

Nasza podróż rozpoczyna się w prowincji Grosseto i małym miasteczku Castiglione della Pescaia, położonym tuż nad morzem. Małe miasteczko, obecnie nowoczesny nadmorski kurort, rozciąga się od długiej piaszczystej plaży aż do najstarszych dzielnic, starego centrum miasta z XII wieku zwanego Il Borgo.

Co ciekawe dla nas, Szwedów, na tutejszym cmentarzu pochowany jest prawdziwy celebryta - Jules Sylvain. Ale niestety jest to coś, co odkrywam dopiero po powrocie do domu i nie mam okazji tego uwiecznić.

Jednak mogę to zrobić ze wszystkimi magicznymi małymi uliczkami wewnątrz starych murów miejskich. Lub jak to ujął mój norweski kolega bloger podróżniczy. Wiesz, że jesteś we Włoszech, kiedy masz rolkę aparatu pełną czystych ubrań innych ludzi.

Małą anegdotą w tym kontekście jest fakt, że niedaleko stąd znajduje się należąca do Szwedów miejscowość wypoczynkowa Riva del Sole. Ośrodek został zbudowany przez szwedzką firmę RESO (Reso AB) w latach 1958-1960. Riva del Sole jest nadal w całości własnością Szwecji, ale ma międzynarodową publiczność.

Przeczytaj więcej o Castiglione della Pescaia tutaj

Rezerwat przyrody Diaccia Botrona w Castigilone della Pescaia

Tuż za Castiglione della Pescaia znajduje się rezerwat przyrody Diaccia Botrona, znany jako miejsce, w którym migrujące ptaki z północy i południa zatrzymują się na zimowy lub letni odpoczynek. Nie jest nie do pomyślenia, że mógłbym zobaczyć te same ptaki, co w domu w Östergötland i w Tåkern tutaj w Toskanii. Ale tym razem fascynuje mnie zupełnie inny gatunek. Różowy flaming z Afryki. Nigdy bym nie pomyślał, że to właśnie w Toskanii po raz pierwszy zobaczę żywego flaminga.

Rezerwat obejmuje ponad 1000 hektarów i jest jednym z najważniejszych terenów podmokłych we Włoszech. Ale gatunki, które można tu zobaczyć, są w wielu przypadkach bardziej egzotyczne niż w naszych północnych szerokościach geograficznych. Od rybołowów, jastrzębi błotnych, czapli, dzikich gęsi i kaczek po lisy, wydry, jeże, żółwie i żaby drzewne.

Egzotyczny dla nas, mieszkańców północy, jest jednak inny gatunek, który na szczęście wyginął na tym obszarze - komar roznoszący malarię. Diaccia Botrona było niegdyś ogromnym jeziorem z czasów etruskich. Obejmowało cały obszar między Grosseto a wybrzeżem, ale od tego czasu wyschło na przestrzeni wieków i zamieniło się w bagno. W XV wieku malaria spustoszyła obszar bagien, pozostawiając sąsiednie miasta opustoszałe latem, kiedy ludzie musieli uciekać. Przez długi czas nie wiedziano również, że przyczyną były komary.

Casa Rossa Diaccia Botrona w Castigilone della Pescaia

Z biegiem czasu przyczyny choroby zostały zrozumiane i od XVII do XX wieku ziemia była osuszana, a woda usuwana w celu zwalczania komarów malarii. W ramach tych działań zbudowano drenaż i bramy przepływu wody w miejscu, które dziś stanowi okazałą bramę do rezerwatu przyrody - Casa Rossa. Obecnie jest to muzeum, ale w tamtych czasach była to ważna technika kontrolowania drenażu.

Wizyta w muzeum jest wysoce zalecana, spotykamy się z bardzo zaangażowanym i kompetentnym przewodnikiem i poznajemy całą ekscytującą historię rezerwatu oraz wiele legend związanych z tym obszarem, podczas gdy z najwyższych pięter mamy magiczny widok na fantastyczną i unikalną dziką przyrodę. W okolicy znajduje się kilka różnych szlaków turystycznych, w których niestety nie mamy czasu wziąć udziału tego dnia, a wiele osób decyduje się również na zwiedzanie rezerwatu przyrody konno.

Więcej informacji o Casa Rossa i rezerwacie przyrody można znaleźć tutaj.

Massa Marittima - Grosseto

Właśnie wtedy, gdy myślę, że nie może być już bardziej Toskanii niż ta, nadszedł czas, aby ruszyć dalej. Kierujemy się do Massa Marittima, również w prowincji Grosseto. Tutaj spotyka nas nasz przewodnik, który się przedstawia. Nie pamiętam jego imienia. Bo jedyne co słyszę to archeolog. Wymarzony zawód dla mnie. Ale bycie archeologiem w Toskanii to moim zdaniem prawie jak posiadanie statusu gwiazdy. A żarty na bok. Oczywiście pamiętam imię naszego fantastycznego przewodnika Matteo.

Fonti dell'Abbondanza - Massa Marittima

Mamy tylko czas, aby wysiąść z samochodu, zanim zabierze nas do pierwszej atrakcji. Malowidło ścienne z XIII wieku w okazałym kamiennym domu z pięknymi łukami. Mogło to być dowolne dzieło sztuki, ale jest tu kilka wyjątkowych historii. Zróbmy kilka zdjęć. Wspinamy się po drabinie i oglądamy malowidło pod różnymi kątami. Następnie Matteo pyta - Czy widzisz, co to przedstawia? I wtedy widzimy.

Z oczywistych powodów zdecydowali się nazwać obraz Drzewo płodności i tutaj oczywiście historia mogłaby się zakończyć i być całkiem zabawna. Ale jest to o wiele dziwniejsze i fajniejsze niż to. Do początku XXI wieku był to parking samochodowy. Kiedy miało dojść do pewnego rodzaju przebudowy, malowidła zostały odkryte za tynkiem, a kiedy zbadano je dalej, znaleziono 3 duże baseny pod ziemią, gdzie zaparkowane były samochody.

Dalsza eksploracja ujawniła podziemne korytarze w skale, gdzie słodka woda była gromadzona i przechowywana w trzech basenach. Wszystko było spowite w ciemności za tynkiem i zaparkowanymi samochodami przez prawie tysiąc lat, aż do niedawna.

Ale to nie koniec. Małe miasteczko Massa Marittima ma więcej do zaoferowania.

Plac w Massa Marittima jest duży. Prawie nierealnie duży jak na wielkość miasta. Kolejną wyjątkową rzeczą jest to, że jest asymetryczny. Na placu znajduje się również gigantyczna rzymska katedra San Cerbone, która została zbudowana w XI wieku. Schody prowadzące do katedry są również warte przestudiowania ze względu na to, jak zostały zbudowane, aby zniknąć w ścianie.

Ze szczytu schodów roztacza się magiczny widok na plac w Massa Marittima, a sama katedra jest również arcydziełem. Mówi się jednak, że w pewnym momencie historii przeszła ona gruntowne zmiany między stylem gotyckim a rzymskim. Należało podnieść dach i uczynić katedrę bardziej majestatyczną. Po prostu podniesiono filary, na których opierał się kościół. Na pewno nie można narzekać na rzymskie techniki budowlane. Nie przegap magicznego kawałka marmuru w katedrze. Wyrzeźbiony z jednego bloku.

Nie jest jasne, co można uznać za punkt kulminacyjny wizyty w Massa Marittima, ale jeśli ułatwię sobie zadanie i policzę czyste metry wysokości, to jest to nasza wizyta w Torre del Candeliere - starej głównej wieży twierdzy zbudowanej w 1228 r. Byłaby to wycieczka, podczas której rzuciłem wyzwanie kilku moim lękom. Na przykład wspinanie się po wąskich schodach, aby zobaczyć Toskanię tak, jak prawdopodobnie wyglądała, gdy poprosiłem Cię o zamknięcie oczu i pomyślenie o Toskanii na samym początku tego artykułu.

Massa Marittima: więcej miejsc wartych odwiedzenia:

Muzeum sztuki sakralnej w Massa Marittima - muzeum sztuki mieszczące się w starym XII-wiecznym klasztorze.

Musei di Massa Marittima - muzeum miejskie tuż obok kościoła.

Jeśli wejdziesz po schodach do Musei di Massa Marittima, zauważysz pionową linię wyrytą w budynku. Pochodzi ona z czasów, gdy Massa Marittima była samorządna i potrzebowała własnych jednostek miary. Wyrzeźbiona linia jest tym, co było jednostką w Massa Marittima. Jak metr. To historia, której można dotknąć.

Wskazówki dotyczące winnic w Grosseto

Doskonałym zakończeniem dnia spędzonego w prowincji jest wizyta w jednym z Winiarnia Petra.

Prowincja Livorno w Toskanii

Drugiego dnia udasz się do prowincji Livorno, a Twoim pierwszym przystankiem będzie wyjątkowe miasto Popolunia.

Populonia - Livorno

Populonia - jedno z 12 wielkich etruskich miast. Ale co czyni ją tak wyjątkową? Cóż, jest to jedyne z etruskich miast zbudowanych obok wody. W tamtych czasach woda była uważana za niebezpieczną i niebezpieczną.

Zaczniemy jednak od nieco nowszego zabytku. Położony wysoko na wzgórzu Castello de Populonia otoczony jest wspaniałym średniowiecznym brukowanym miastem z dobrze zachowanymi XV-wiecznymi domami, ulicami i alejkami.

W mieście znajdują się kościoły, małe sklepy, kawiarnie i muzeum pełne etruskich i rzymskich artefaktów zarówno z ziemi, jak i z dna jeziora. Jeśli interesują Cię znaleziska archeologiczne i chcesz dowiedzieć się więcej o fascynujących Etruskach, gorąco polecamy wizytę w Muzeum Populonii "Mueso etrusco di populonia".

Stanie i patrzenie na ceramikę liczącą tysiące lat zapiera dech w piersiach. Ale chyba najbardziej fascynuje mnie mała tarka, którą znaleziono z tamtych czasów. Wyobraź sobie, że możesz usiąść w małym wehikule czasu i doświadczyć, jak go używano, choćby przez chwilę.

Parco Archeologico di Baratti e Populonia - Toskania

Jednak najstarsze części etruskiej osady można znaleźć w pewnej odległości w wykopaliskach archeologicznych Parco Archeologico di Baratti e Populonia. Obszar ten obejmuje ponad 80 hektarów i obejmuje intrygujące i dobrze zachowane etruskie grobowce, sarkofagi oraz małe kamienne domy i świątynie, zbudowane z lokalnego piaskowca na przestrzeni wieków.

I tutaj rzucam wyzwanie mojemu drugiemu strachowi podczas tej podróży, kiedy z pewnym wahaniem schylam się i prawie czołgam do etruskiego kopca grobowego sprzed 3000 lat. Wejście jest bardzo niskie i zawiera kilka mniejszych komór, ale kiedy "przeczołgasz się" i wejdziesz do środka, możesz znowu wstać. Stanie wewnątrz starożytnego grobowca nie było fizycznym punktem kulminacyjnym wycieczki, ale zdecydowanie psychicznym punktem kulminacyjnym dla mnie.

Wysokość kopuły samego grobowca pokazuje, jak zręczni byli Etruskowie w budowaniu i liczeniu. Fakt, że stoją one do dziś, jest wynikiem tego, że 3000 lat temu byli w stanie obliczyć formuły, które zapewniały, że budynek pozostanie stały - bez żadnych pomocy i wszystko wykonane ręcznie.

Więcej informacji o parku można znaleźć tutaj

Czas opuścić Populonię i udać się w głąb lądu.

Bolgheri - Livorno

Bolgheri znajduje się w samym sercu Maremmy, w prowincji Livorno. Wioska, której początki sięgają 1075 roku. I być może jest to miejsce, w którym po raz pierwszy rozpoznaję siebie w tym, co uważam za Toskanię. Brukowane uliczki miasta tętnią lokalną atmosferą i emanują włoskim klimatem. Wyprzedzam teraz samą siebie, ale kiedy po kolacji znajdujemy gelaterię i kupujemy pierwsze lody tej podróży, pytamy panią za zamrażarką, jaki smak poleca.

Bolgheri ti amo - mówi, zbliżając opuszki palców do ust i składając na nich rozkoszny pocałunek. Trochę jak w filmie. Trochę zbyt piękne, by mogło być prawdziwe i z taką miłością zarówno do smaku, jak i małego miasteczka, że musieliśmy spróbować. Jeśli było dobre - zgadnij!

Wcześniej jednak zjedliśmy pyszny lunch w przytulnej restauracji na placu w Bolgheri. Kończymy naszą wizytę w Bohlgeri z lodami w ręku, spacerując alejkami. Starszy mężczyzna maluje okiennice przed swoim domem i macha radośnie do pani w sklepie z winami naprzeciwko.

Życie codzienne toczy się dalej w małej wiosce w górach Toskanii, podczas gdy my podróżujemy ku nowym przygodom wypełnionym doświadczeniem innej części Toskanii.

Wskazówki dotyczące winnic w Livorno

Idealnym zakończeniem dnia w prowincji jest wizyta w winiarni. Rocca di FrasinelloW razie potrzeby istnieje również możliwość noclegu w pensjonacie.

Więcej informacji na temat podróży wzdłuż wybrzeża Etrusków podczas wycieczki winiarskiej można znaleźć tutaj.

Śledź Cornelię tutaj:

• Sieć
• Instagram
• Facebook

Cornelia Toneri

Cornelia prowadzi blog podróżniczy litemerarosa.com z powiązanym kontem na Instagramie @litemerarosa. Blog podróżniczy skupiający się na złotej stronie życia. Znajdziesz tu wskazówki dotyczące podróży na drugi koniec świata, a także najbliższe spa. Oprócz bloga prowadzi również podcast podróżniczy Jordenruntpodden wraz z kolegą blogerem podróżniczym, prowadzi konto na Instagramie @svenskaslottsguiden, które koncentruje się całkowicie na wielkim zainteresowaniu zamkami, a w życiu codziennym kontroluje przepływ jako twórca treści w mediach społecznościowych dla Visit Östergötland.

Może Ci się również spodobać:

Fakty o Egipcie - 30 rzeczy, których (być może) nie wiedziałeś Zamek Regenstein w Blankenburgu - i jaskinie z piaskowca Zamek Moritzburg niedaleko Drezna - wspaniały pałac myśliwski Zamek Schwerin - bajkowy zamek w północnych Niemczech Pafos na Cyprze - miejsce światowego dziedzictwa UNESCO nad morzem Szpital Kuks w Czechach - niezwykła atrakcja