Ciocia Anna wśród kawy i naleśników w Etiopii

Autorka gościnna: Anna Nilsson Spets

Jest czwartek rano, a targ w Key Afar jest już w pełnym rozkwicie. Na czole mam turystę, a mój przewodnik płaci za wstęp i dostaje surowe nakazy dotyczące fotografowania. Myślę o zapłaceniu za zdjęcia i szybko zdaję sobie sprawę z zasady: nie ma pieniędzy - nie ma zdjęć. 3 dolary za zdjęcie portretowe. Z drugiej strony, kto chciałby mieć obiektyw wciśnięty w twarz. Gruszka szybko znika z portfela i cyrk może się zacząć.

Tweet

Udostępnij

Udostępnij

Pinezka

Udostępnij

Udostępnij

Tutaj spotykają się sprzedawcy z różnych mniejszości etnicznych Doliny Omo - Ari, Benna i Hamer. Różnice można dostrzec w sposobie ubierania się i dekorowania. Włosy kobiet Hamer w kolorze ochry są czerwono-brązowe, podczas gdy Benna pozostawiają swoje włosy naturalne. Kobiety Bennet lubują się w kolorowych koralikach, kobiety Hamer pokazują swój status poprzez grubość obręczy na szyi. 

Mężczyźni są nieopisanie piękni, wysocy, z estetycznie wyrzeźbionymi rysami twarzy, kunsztownie wykonanymi fryzurami ozdobionymi spiralami, spinaczami do papieru i kartami SIM.  

Na targu kobiety z Hamer noszą koszulki tylko dlatego, że jest tam wielu turystów; w domu często mają nagie piersi.  

To targ kobiet, mężczyźni siedzą w cieniu i przekazują sobie dzban domowego piwa. Wielu z nich przebyło długą drogę i nadal śpi, gdy targ się kończy. 

Asortyment towarów jest niezwykle szeroki, podstawowe artykuły, takie jak zboża, naczynia kuchenne, drewno opałowe i skóry. Rzemiosło dla turystów, piękna biżuteria i wyroby z drewna, to wszystko jest tutaj. 

Po godzinach spędzonych w kurzu i w palącym słońcu nadszedł czas na lunch i oczywiście injera, narodowe danie. A potem injera każdego dnia i nigdy więcej nie chcę jeść injery w całym moim życiu. 

Injera to naleśnik na zakwasie przygotowywany z teffu, wody, oleju i soli. Ma lekko kwaśny smak i gąbczastą konsystencję. Danie jest spożywane z różnymi nadzieniami, warzywami lub jajecznicą mięsną. Jedzenie odbywa się prawą ręką.  

Zatrzymując się w wiosce przed udaniem się do południowej doliny Omo, jest biedna, brudna i zadymiona. 

Nie ma prawie żadnych mężczyzn, być może dostali dzienną pracę lub pracują daleko.  

To świat kobiet, dojenie kóz, lepienie talerzy z gliny, wyrywanie wszy z włosów dzieci.  

Moim zdaniem najlepszą kawę na świecie można znaleźć w Etiopii. Jako zagorzały miłośnik kawy, który spożywa kilka litrów dziennie, jest to niebiańskie! 

Picie kawy to ceremonia sama w sobie, która może trwać nawet kilka godzin. W domach ceremonię tę przeprowadza gospodyni domowa, a w kawiarniach i restauracjach specjalne kawiarki w pięknych sukniach. 

Kawa ma ogromne znaczenie społeczne, religijne i kulturowe. Kwiaty, zioła i trawy rozsypuje się na podłodze, aby nadać jej zapach i odstraszyć złe duchy. Gliniany dzbanek do kawy umieszcza się na rozżarzonych węglach, podczas gdy ziarna są prażone, a następnie mielone w drewnianym moździerzu, dodawane do dzbanka i gotowane. 

Kawę pije się w małych filiżankach bez uszek, w trzech rundach, z których każda ma inne znaczenie. Dodaje się do niej cukier, a w niektórych częściach Etiopii miód lub sól. 

I tak, nie można być bliżej raju. Jeśli chodzi o kawę. 

Śledź Annę tutaj:

• Sieć
• Facebook

Anna Nilsson Spets

Ponad 60-letnia kobieta od zawsze kochająca Afrykę. Wyemigrowała do Flandrii w Belgii i na co dzień zajmuje się roślinami. Pisze, robi zdjęcia i stara się inspirować innych do podróżowania na własną rękę. Bloguje na "Anna's mix" o podróżach, pracy, roślinach, pisaniu i nie tylko.

Może Ci się również spodobać:

Południowa Etiopia - Ciocia Anna nie przestaje tamować Ciocia Anna z plemieniem Karo i Konso w Etiopii Ciocia Anna wśród uli i rastafarian w Etiopii Moheli na Komorach - wyjątkowy cel podróży Miejsca kręcenia filmów i seriali - 10 miejsc, które warto odwiedzić Etap planowania podróży - ciocia Anna i googlowanie