Czy można prosić innych o zrobienie zakupów w podróży?

Dobry post. Jako emigrant również jestem proszony o przywiezienie rzeczy do Szwecji. Na przykład piwo. Czekoladę. Moja odpowiedź brzmi wyłącznie nie. Gdybym podróżował samochodem, to może coś, ale samolotem nigdy. Noszenie butelek z bezcłowej też nigdy. Za ciężkie.
I nie, nie proszę ludzi, którzy podróżują, aby przynosili mi rzeczy, chyba że sami się zaoferują, a wtedy chodzi mi tylko o papierosy.
Przyjaciele i rodzina, którzy tu przyjeżdżają, zwykle pytają, czy powinni coś przynieść. W każdym przypadku będą to 3 rzeczy: snus, cheeseburgery i tygodnik z krzyżówkami.

Jestem jak ty i robię zakupy w domu przez większość czasu (z wyjątkiem pewnego niezwykłego angielskiego ginu, który byłby bardzo drogi w prywatnym imporcie, ale kupiłem go na miejscu, a nie bez podatku). Nie kupuję też dla innych, ale znajomi wiedzą, że przez większość czasu jeżdżę pociągiem. Jeśli sam o coś proszę, to głównie o drobiazgi od kolegów, którzy jadą do moich starych ojczyzn. Pudełko ulubionych czekoladek z Brukseli lub crumpets od Brytyjczyka, który jedzie do Anglii i odwiedzi supermarket (nieliczne, które są tu sprzedawane, pochodzą z firmy Brexit, którą bojkotuję).

Po pierwsze, zakupy bezcłowe nie są już takie same jak 20 lat temu. Dotyczy to zarówno lotnisk, jak i fińskich rejsów wycieczkowych. W tamtych czasach opłacało się robić zakupy bez podatku, co już nie ma miejsca.
Zwykle prosiłem znajomych, którzy podróżowali za granicę i o których wiedziałem, że NIE palą, aby kupili mi bochenek chleba, co chętnie robili. Nigdy nie prosiłem nikogo o kupienie dla mnie wina/spirytusu, ponieważ oni oczywiście kupują dla siebie.
Jeśli chcesz kupić "tanie" wino / alkohol i tytoń, często korzystniej jest to zrobić w supermarketach, ponieważ ceny są niższe niż w sklepach wolnocłowych.

Myślę, że to zależy. Kogo pytasz, o co pytasz, w jakim kontekście. Osobiście zazwyczaj pytam tylko bliską rodzinę. Znajomi to bardziej wyjątkowe przypadki, np. jeśli chodzi o coś bardzo ważnego.

W takim razie myślę, że to, o co prosisz, nie powinno być dostępne w domu lub łatwe do zamówienia. Nie powinno chodzić o zaoszczędzenie kilku koron, kupując coś w strefie wolnocłowej, co trzeba ciągnąć ze sobą do domu. Zamiast tego to, o co prosisz, powinno być czymś specjalnym, co można dostać tylko w określonym miejscu.

Robiłem zakupy dla innych i prosiłem innych o zrobienie zakupów dla mnie. Czasami są to prostsze rzeczy ze sklepu spożywczego, czasami coś, co wymaga więcej czasu i zaangażowania ze strony podróżnika. Ale zawsze powinno to być na warunkach podróżnika i nie sądzę, że masz prawo być zły, jeśli nie dostaniesz tego, co "zamówiłeś", niezależnie od powodu, dla którego tego nie dostałeś. Oczywiście możesz być rozczarowany, ale wtedy może spróbuj zachować to dla siebie, aby nie dać podróżnemu złego sumienia.

Jedyną osobą, dla której kupuję produkty bezcłowe, jest mój partner, gdy podróżuję sama, a nawet wtedy nie ma gwarancji, że dostanie to, czego chce. Czasami nie mogę nosić nic ciężkiego, czasami nie ma miejsca w mojej torbie, a czasami nie mam energii, by w ogóle biegać po lotnisku.

Bardzo trudno jest sprawić, by wszyscy inni byli zadowoleni i szczęśliwi, ale ostatecznie najważniejsze jest, abyś ty był szczęśliwy i zadowolony. Oczywiście smutno jest przekazać smutną wiadomość, że nie miałeś czasu na spełnienie ich życzeń, ale ostatecznie myślę, że powinieneś postrzegać to tylko jako życzenie. Zakupy dla kogoś innego podczas jego własnej podróży nie powinny być odczuwane jako wymóg.

Och, nie zdawałam sobie sprawy, że to niegrzeczne prosić kogoś o przyniesienie czegoś. Mieszkam na Krecie i często proszę przyjaciół i znajomych o przynoszenie mi różnych rzeczy... Nie tak często jak wcześniej, ale jednak. Wielu znajomych przyniosło szmaciane dywaniki, kleik, kulki rybne, słodycze i anchois. Ale często przyjeżdżają z dużą ilością wolnego miejsca w walizce. Tych, którzy podróżują tylko z bagażem podręcznym, oczywiście nie pytam i jeśli kiedykolwiek znajdzie się ktoś, kto uważa, że przywiezienie czegoś wydaje się trudne, oczywiście akceptuję to i rozumiem, ale większość ludzi, których znam, pyta, czy mam jakąś "listę życzeń", zanim przyjadą.